Ελπίδες κυπαρίσσια

Ήχησαν σάλπιγγες χαράς

Κίτρινα χρώματα, πάνω στα μενεξεδιά

Γλυκές αρμονίες

Έχασε η νύχτα τις αισθήσεις της

Κι ο ήλιος έσπευσε να τις φωτίσει

Ηλιοτρόπια χορεύουν στο μπλε τ’ ουρανού

Ο έρωτας λυτρωτής

Της φύσης θαυμαστής

Ζαφείρια, τυρκουάζια

Λαξεύουν εκτυφλωτικά νάζια

Κρύσταλλα ιριδωμένα, μαγικά

Λάμπουν σε μέτωπα παιδικά

Χρώματα, αδελφές ψυχές

Της αναγνώρισης χαρά,

Της φήμης η θωπεία,

Ντύνουν ιδέες με μορφές καθορισμένες

Ελπίδες κυπαρίσσια

Καθρεφτίζουν τα ιδανικά

Σμαράγδια και αμέθυστοι

Αγάπες στεφανώνουν

Η καλλιέργεια της ευγνωμοσύνης

Δίνει καρπούς εξέλιξης.

 

 

Σχόλια

  1. Ευγνωμοσύνη δεν χρωστάμε μόνο σ’ αυτούς που μας έκαναν καλό, αλλά και σ’ αυτούς που δεν μας έβλαψαν ενώ θα μπορούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο