Ελπίδες
κυπαρίσσια
Ήχησαν σάλπιγγες χαράς
Κίτρινα χρώματα, πάνω στα μενεξεδιά
Γλυκές αρμονίες
Έχασε η νύχτα τις
αισθήσεις της
Κι ο ήλιος
έσπευσε να τις φωτίσει
Ηλιοτρόπια
χορεύουν στο μπλε τ’ ουρανού
Ο έρωτας λυτρωτής
Της φύσης
θαυμαστής
Ζαφείρια,
τυρκουάζια
Λαξεύουν
εκτυφλωτικά νάζια
Κρύσταλλα
ιριδωμένα, μαγικά
Λάμπουν σε μέτωπα
παιδικά
Χρώματα, αδελφές
ψυχές
Της αναγνώρισης
χαρά,
Της φήμης η
θωπεία,
Ντύνουν ιδέες με
μορφές καθορισμένες
Ελπίδες
κυπαρίσσια
Καθρεφτίζουν τα
ιδανικά
Σμαράγδια και
αμέθυστοι
Αγάπες
στεφανώνουν
Η καλλιέργεια της
ευγνωμοσύνης
Δίνει καρπούς
εξέλιξης.
Ευγνωμοσύνη δεν χρωστάμε μόνο σ’ αυτούς που μας έκαναν καλό, αλλά και σ’ αυτούς που δεν μας έβλαψαν ενώ θα μπορούσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφή