Αναρτήσεις

Εικόνα
  Το ταξίδι 23 : 21 .18" Το ταξίδι ξεκίνησε Κάθε στάση και πιο κοντά το τέρμα Φωνές, όνειρα, έρωτες, σαλτάρισαν παρακάμπτοντας το παρόν Όχι για πολύ, μέχρι να χαθούν οι παλμοί Ταριχευμένα συναισθήματα σε γλάστρες με ξεραμένα φυτά Οι μέλισσες λιγόστεψαν Τα ρολόγια σταμάτησαν στη στάση Άνοιξη Μετακόμιση σε τάφους υγρούς  από δάκρια αηδονιών που μετανάστευσαν σε άγνωστα παράλληλα σύμπαντα Επισκέπτες από το εδώ, ως το εκεί ήταν Το πένθος σπινθηρίζει, όλα είναι ρευστά Από κηδεία σε κηδεία, λιγοστέψαμε Εκδρομές σε τάφους κινούμενους  σε ράγες αδέσποτες, η ευθεία οδός χαμένη.
Εικόνα
Φτάνει λέω Χόρτασε η γη από νεκρούς Η σκέψη από σκοτάδι Φτάνει λέω Τα ημίμετρα είναι λύσεις μισές Στέρεψαν τα όρια της υπομονής ΄Ενας πυρρίχιος χορός Θα σφίξει τα χέρια με τη ζωή Με την υπόσχεση Να μην ξαναθρηνήσουμε Σε τάφους νεαρών ελπίδων Θα επιζήσουμε ότι κι αν γίνει Οι νεκροί θα μας περιμένουν Εκεί, παραπέρα και παντού Για δικαίωση, τιμωρία και ελευθερία. Μιραμπέλλα Γ.Σ.Α ©️ 6-3-2023     
Εικόνα
Απορίες  
Εικόνα
Ταυτότητα  
Εικόνα
Μη σκύβεις το κεφάλι  Μη σκύβεις το κεφάλι πολεμιστή Τώρα που τα όπλα της ντροπής ηχούν  και καταστρέφουν της ζωής κάθε πνοή Χτίσε τα σύνορα της αγάπης  να ξαποστάσει η ελπίδα και το φως Σμίλεψε τον βράχο της απάθειας Άπλωσε το χέρι στον διπλανό σου, στη ζωή που αψηφά τον θάνατο Πολεμιστή, η ζωή είναι τραμπάλα κι όπου βαραίνει, βυθίζεται Σήκωσε ψηλά την ελπίδα στο φως και το βάρος της απελπισίας θα χαθεί Πρόσφερε ένα λουλούδι Να σμίξει η αγάπη με τη χαρά κι η ασχήμια να ηττηθεί.  
Εικόνα
                                                                          Προσωπικά δεδομένα... Υπάρχουν άνθρωποι αλλά Η μοναξιά τους παλαβώνει Κι έτσι... Παίρνουν το κινητό τους και ξεκινούν τον Γολγοθά της καινούργιας τους μέρας Όρεξη να έχεις και χρόνο- Και με όλα όσα ακούς, σε ένα τρίμηνο, παίρνεις πτυχίο ψυχολογίας άνευ διδασκάλου. Τι; άδικο έχω; Είπα να πιώ έναν καφέ σε παραλιακό, ηλιόλουστο καφέ Τι το 'θελα; Δεν καθόμουν σπιτάκι μου; Τουλάχιστον εκεί ακούω τις γνώριμες φωνές από τους γύρω φωνακλάδες και φωνακλούδες. Ρε παιδί μου, που γεννήθηκαν αυτοί; Στην έρημο Σαχάρα; Και νομίζουν ότι όταν μιλάνε- Που λέει ο λόγος μιλάνε. Ουρλιαχτά απελπισίας είναι ο δόκιμος όρος, νομίζουν λοιπόν, ότι δεν τους ακούς. Επαναλαμβάνουν τουλάχιστον τρεις φορές τα ίδια και τα ίδια, για να τα εμπεδώσεις. Και το καλύτερο- Σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη. Αναρωτιέμαι, πότε προλαβαίνω κι επισκέπτομαι τόσες χώρες σε μια μέρα. Κάθε τετράγωνο άλλες μυρωδιές, άλλη γλώσσα, άλλο ντεκόρ στα μπαλκόνια. Αυ
Εικόνα
Ελπίδες κυπαρίσσια Ήχησαν σάλπιγγες χαράς Κίτρινα χρώματα, πάνω στα μενεξεδιά Γλυκές αρμονίες Έχασε η νύχτα τις αισθήσεις της Κι ο ήλιος έσπευσε να τις φωτίσει Ηλιοτρόπια χορεύουν στο μπλε τ’ ουρανού Ο έρωτας λυτρωτής Της φύσης θαυμαστής Ζαφείρια, τυρκουάζια Λαξεύουν εκτυφλωτικά νάζια Κρύσταλλα ιριδωμένα, μαγικά Λάμπουν σε μέτωπα παιδικά Χρώματα, αδελφές ψυχές Της αναγνώρισης χαρά, Της φήμης η θωπεία, Ντύνουν ιδέες με μορφές καθορισμένες Ελπίδες κυπαρίσσια Καθρεφτίζουν τα ιδανικά Σμαράγδια και αμέθυστοι Αγάπες στεφανώνουν Η καλλιέργεια της ευγνωμοσύνης Δίνει καρπούς εξέλιξης.